|
Na een belachelijk vroege opstand zit ik om half zeven 's morgens al
in de trein naar Zwolle. Daar beginnen de problemen echter al. De trein
naar Arnhem is overvol door werkzamenheden aan het spoor en we vertrekken
met vertraging die alleen maar oploopt door een overwegstoring. Voor Arnhem
staan we voor een rood sein, we moeten wachten op een vertrekkende trein.
Inderdaad, het is mijn trein, de internationale ICE van 9:08 uur, die
ik voor mijn neus zie wegrijden.
De volgende trein gaat over twee en een half uur. Om uit te zoeken wat
dat betekent voor de rest van het reisschema probeer ik eerst de internationale
afdeling van de NS infobalie, maar de medewerkster hier wordt langduring
bezig gehouden door een familie chinezen die niks begrijpen van een of
ander formulier. Omdat ik toch al weinig vertrouwen heb in de hulpvaardigheid
van NS Internationaal loop ik de stad in op zoek naar internettoegang.
Een rondje door Arnhem brengt me via de VVV bij de bieb met internet.
Het blijkt dat de reisroute hetzelfde blijft, dus mijn treinkaartjes zijn
zonder problemen nog geldig, alleen een intercity verandert in een interregio
plus een stoptrein en ik kom aan tegen zonsondergang met 3 uur vertraging.
Dat wordt in het donker de tent opzetten dus, weleens eerder gedaan maar
iets dat ik liever had willen voorkomen. Ik overweeg nog even om dan maar
de Veluwe op te lopen en te overnachten om morgen verder te reizen maar
dat is eigenlijk ook evenveel gedoe.
Alle treinen waar ik vandaag in zit komen aan met vertraging wat de overstap
een enkele keer wel erg krap maakt maar problemen levert het niet meer
op. In de ICE met 300 km/uur langs de Autobahn knallen is wel gaaf, we
schieten de snelle Audies en BMW's voorbij alsof ze stilstaan. Door het
heuvelachtige zuid Duitsland wordt het wat minder leuk, het 'achtbaangevoel'
in mijn maag bevalt me niet zo. Helaas is het aantal echte 'Schnellfahrstrecken'
maar beperkt en gaat het meest in een wat rustiger tempo. Ondertussen
vermaak ik me prima met staren naar het voorbijtrekkende landschap en
wat luisteren naar de mp3-speler (dit was laatste keer dat ik een Philips
koop!). In Lindau, bij een prachtige zonsondergang boven de Bodensee,
overstappen op de boemel naar Bregenz. (De eerste etappe van de Maximiliansweg
is eigenlijk van Lindau naar Bregenz maar vanwege de beperkte vakantieduur
heb ik besloten deze over te slaan.)
Bij invallende duisternis zoek ik een weg door Bregenz tot ik aan de Bregenzerach
sta. Geholpen door een straaltje maanlicht volg ik het pad langs de oever
het stadje uit, daarna over verschillende paden de bult op en het bos
in. Het vinden van een geschikte kampplek met behulp van mijn lampje valt
mee. Het terrein bestaat uit grote richels en op een ervan kan ik de tent
mooi kwijt. Wel sneuvelen helaas twee jonge braamstruikjes. Niet dat ik
persoonlijk iets tegen deze planten heb maar mijn tentbodem raakt nogal
geprikkeld van de stekels. Uiteindelijk even na 21:00 in de tent.
SMS:
Datum: 22-09-07, 21:23
Lokatie: 47.473000
noorderbreedte, 9.764033 oosterlengte (klik voor een kaartje)
Bericht: vertraging daarom laat tent in donker opzetten
|
