|
Eerst een stukje terug afdalen om de route op te pikken. Bij een beekje
vul ik meteen de waterflessen maar dat was achteraf niet nodig. Ik kom
gedurende de dag nog vaak genoeg beekjes en bronnen tegen om bij te vullen.
Het gaat al snel omhoog langs vooral voetbrede paadjes door het bos en
al snel ben ik buiten adem met het hart kloppend in de keel en nat van
het zweet. Eerste halte is Dreiländerblick, een paar boerderijtjes,
met een mooi uitzicht over de Bodensee en het Rijndal met bergen op de
achtergrond. Iets minder steil stijgend gaat het verder over paadjes en
asfaltweggetjes. Ik volg braaf de roodwitte markering maar zo simpel blijkt
het niet te zijn. Er zijn genoeg wegwijzers voor wandelaars maar die zijn
ook niet erg behulpzaam omdat de plaatsen waar ze naar verwijzen weer
niet op mijn kaart voorkomen. Door dit gedwaal mis ik de Schneiderspitze,
de top van deze bult. Door een diep uitgesleten pad door het bos weer
naar beneden, het is waarschijnlijk een Hohlweg waar men vroeger in de
winter per slee boomstammen langs vervoerde. Een adrenalinejunkie op een
crossbrommer komt me op het modderige pad tegemoet racen en ik kan door
wild met mijn armen te zwaaien kan ik maar net een aanrijding voorkomen.
Hij stuift vlak om me heen, geeft nog een straal gas waarmee hij me van
onder tot boven met modder bedekt en gaat dan zonder op of om te kijken
verder met lawaai maken en wandelpaden vernielen. Wat is het toch mooi
dat een ieder zich zo goed in de natuur kan vermaken.
Verder afdalen over weilandjes naar het dorpje Alberschwende waar de volgende
klim alweer wacht. Ik volg de wandelwegwijzers naar de Brüggelekopf
al komt de route helemaal niet overeen met die die in het routeboekje
beschreven staat. Lange tijd gaat het rustig omhoog langs asfaltweggetjes
en hoewel het warm is gaat dit wel. Het laatste stuk echter gaat over
een pad door het bos recht omhoog naar de top. Al na enkele tientallen
meters ben ik kapot en moet ik eerst een paar minuten zitten en bijkomen
onder een grote beuk. Een vrouw met kuiten als boomstronken stuift me
voorbij. Na de pauze gaat het, zij het wat voorzichtiger, weer verder
maar al na een paar meter ben ik weer helemaal buiten adem en kan de ene
voet amper voor (en boven) de andere krijgen. Ik herinner me aan het moment
in Zweden toen ik, uitgedaagd door een bordje "pas op, lange zware
klim" (oid) andere mensen grijnzend voorbij liep. Is mijn conditie
dan in die paar jaar echt zover ingestort? Ik overweeg serieus om op te
geven en een route om de berg heen te zoeken. Ik hoef niet beslist naar
de top (toch?). Steeds een paar meters vooruit en omhoog om dan weer een
halve minuut stil te staan om bij te komen. Ik erger me aan iemand die
kennelijk een radio met housemuziek bij zich heeft maar het blijkt mijn
hart te zijn dat ik hoor kloppen. Zijn er niet voetballers die zomaar
op het veld aan een hartaanval sterven? Ik zie de krantekoppen al voor
me: "Ongetrainde overmoedige Nederlander sterft aan hartaanval tijdens
simpele heuvelwandeling." en nog erger "Gevonden door Nordic
Walker: 'Tja, normaal loop ik zo snel dat ik hem niet gezien had, maar
de stank hè.'"
Maar goed, langzaam kom ik toch hoger om uiteindelijk uiteindelijk (2x
ja) toch aan op de top (1182 meter). Hoger dan ik ooit geweest ben (behalve
met het vliegtuig dan) en ik vind het een hele prestatie van mezelf, al
is het zo om me heen kijkend voor de meeste mensen hier niks meer dan
een simpele zondagmiddagwandeling. De Biergarten bij het Gasthaus zit
al aardig vol.
Naar beneden gaat ontzettend veel vlotter. Het komt wat op de kuiten en
knieën aan maar het is lichamelijk een stuk lichter. Onderaan bij
Müselbach loop ik nog eens verkeerd doordat de wegwijzer middenin
een feestende en bierdrinkende menigte staat. Na koerscorrectie en een
pad banen door de mensen ("Langsam an!" krijg ik toegeroepen)
gaat het omlaag door de kloof van de Bregenzerach. Deze wordt overgestoken
over een hoge brug waarvan wat durfals aan het abseilen zijn. Dan heb
ik het eigenlijk wel gehad. Water gevuld bij een bijzonder kalkrijke beek
(Met extra Calcium!) en bovenaan de kloof een eindje van de weg de tent
opgezet. Hier kamperen kost mij een kromme en een gebroken haring.
SMS:
Datum: 23-09-07, 18:10
Lokatie: 47.444500
noorderbreedte, 9.894783 oosterlengte (klik voor een kaartje)
Bericht: Mooi weer. Zware klim. Veel mooie uitzichten.
|
